سفارش تبلیغ
صبا ویژن

محبت

نمایش تصویر در وضیعت عادی                                                                                                                       

شریعتی از تولد تا شهادت:


دکتر علی شریعتی در دوم آذر ماه سال هزار و سیصد و دوازده در روستای

کاهک از توابع سبزوار به دنیا آمد . پدرش محمد تقی شریعتی از محققان و

نویسندگان دینی معاصر و مادرش زهرا امینی است .
دوران دبستان را در مزینان گذراند و برای ادامه تحصیل در مقطع دبیرستان

وارد دبیرستان فردوسی مشهد شد و در سال 1329 وارد دانشسرای مقدماتی

مشهد شد. در سال 1331 دانشسرای مقدماتی را به پایان رساند و اقدام به

تاسیس انجمن اسلامی دانش آموزان نمود.
در سال 1332 به عضویت نهضت مقاومت ملی در آمد و در سال 1333

موفق به اخذ دیپلم کامل ادبی شد و در همان سال اولین کتاب خود را که

ترجمه ای از یک کتاب بود به چاپ رساند.
دکتر علی شریعتی در سال 1334 وارد دانشکده ادبیات مشهد شد و در همان

سال اقدام به انتشار یکی از انقلابی ترین کتابهای خود یعنی ابوذر غفاری

نمود .
در سال 1336 به همراه عده ای از اعضای نهضت مقاومت ملی در مشهد

دستگیر شد و در سال 1337 از دانشکده ادبیات با رتبه اول فارق التحصیل

شد و با یکی از همکلاسیان خود به نام پوران شریعت رضوی ازدواج کرد .
دکتر علی شریعتی در سال 1338 با بورسیه دولتی برای ادامه تحصیلات

عازم فرانسه شد و در آنجا هم دست از مبارزه بر نداشت و به سازمان

آزادیبخش الجزایر پیوست و به همین دلیل مدتی را در زندان فرانسه به سر

برد و در همانجا بود که با افکار نوین افرادی چون سارتر و فانون و ...

آشنا شد .
در سال 1341 بود که به همکاری با جبهه ملی و نهضت آزادی و نشریه

ایران آزاد پرداخت و به همین دلیل پس از پایان تحصیلات و اخذ مدرک

دکتری در رشته تاریخ و مراجعت به ایران در مرز دستگیر شد ولی پس از

مدتی آزاد شد و به همکاری با اداره فرهنگ پرداخت و پس از آن به عنوان

کارشناس بررسی کتب درسی منسوب شد .
اوج فعالیتهای دکتر در سال 1345 هنگامی که به عنوان استادیار رشته

تاریخ دانشکده مشهد برگزیده شد ، شروع شد و در سال 47 بود که به

سخنرانیهای آتشین خود در حسینیه ارشاد پرداخت و به همین علت در سال

52 به مدت 18 ماه در زندان انفرادی شهربانی بود. که پس از آن از

سخنرانی منع و خانه نشین شد و مجبور به ترک ایران شد که متاسفانه این

سفر دیگر بازگشتی نداشت .

دکتر علی شریعتی در سحرگاه 29 خرداد 1356 در سوت همپتون انگلیس

جان به جان آفرین تسلیم می کند و دوستان و آشنایان با افکارش را در غمی

بزرگ فرو می برد.


نوشته شده در دوشنبه 89/11/11ساعت 4:23 عصر توسط شیدا نظرات ( ) |

دلم تنهاست ماتم دارم امشب   دلی سرشار از غم دارم امشب

            غم آمد غصه آمد ماتم آمد  خدارازین میان کم دارم امشب

نمایش تصویر در وضیعت عادی                                                                      

چنان دل کندم از دنیا که شکلم شکل تنهاییست

             ببین مرگ مرادرخویش که مرگ من تماشاییست

مرادراوج می خواهی تماشاکن تماشا

           دروغ این بودم ازدیروزمراامروزحاشاکن

دراین دنیاکه حتی ابر نمی گرید به حال من

          همه از من گریزانندتوهم بگذر از این تنها

گره افتاده در کارم به خود کرده گرفتارم

         به جزدر خود فرورفتن چه راهی پیش رودارم

 


نوشته شده در دوشنبه 88/8/18ساعت 12:44 عصر توسط شیدا نظرات ( ) |

     نمایش تصویر در وضیعت عادی                                                               

با یه شکلات شروع شد من یه شکلات گذاشتم توی دستش ،اونم یه شکلات گذاشت توی دستم ، من بچه بودم اونم بچه بود، سرم رو بالا کردم سرش رو بالا کرد،دید که منو می شناسه

خندیدم

گفت: دوستیم ؟

گفتم :دوست  دوست

گفت:تا کجا؟

گفتم:دوستی که تا نداره

گفت:تا مرگ

خندیدم و گفتم:من که گفتم تا نداره

گفت:باشه  ،تا پس از مرگ

گفتم:نه نه نه  تا نداره

گفت :قبول تا اون جا که همه دوباره زنده می شن یعنی زندگی پس از مرگ، باز هم باهم دوستیم تا بهشت تا جهنم  تا هر جا که باشه من وتو باهم دوستیم

خندیدم وگفتم:تو براش تا هرجا که دوست داری تا بذار اصلاً یه تا بکش از سر این دنیا تا اون دنیا  اما من اصلاً براش تا نمیذارم

نگام کرد ...... نگاش کردم  ......  باور نمی کرد

می دونستم اون می خواست حتماً دوستی ما تا داشته باشه دوستی بدون تا رو نمی فهمید

گفت:بیا برای دوستی امون یه نشونه بذاریم

گفتم :باشه تو بذار

کفت:شکلات          هربارکه همدیگه رو می بینیم یه شکلات مال تو یکی مال من ،باشه

گفتم:باشه

هر بار یه شکلات می گذاشتم توی دستش یکی مال من

باز همدیگه رو نگاه می کردیم یعنی دوستیم دوست دوست

من تندی شکلاتم رو باز می کردم توی دهنم می گذاشتم  تندوتند می مکیدم

می گفت:شکمو تو دوست شکموی منی

وشکلات اش رو می گذاشت توی یه صندوقچه ی کوچولوی قشنگ

می گفتم:بخورش

می گفت:تموم می شه ،می خوام تموم نشه برای همیشه بمونه

صندوقش پراز شکلات شده بود هیچ کدومشو نمی خورد من همه اش رو خورده بودم

گفتم:اگه یه روز شکلاتهاتو مورچه ها بخورن یا کرم ها ،اون وقت چه کار می کنی؟

گفت:مواظبشون هستم

می گفت می خوام نگهشون دارم تا موقعی که دوست هستیم ومن شکلاتم رومی گذاشتم توی دهنمو می گفتم :نه نه نه

دوستی که تا نداره

یه سال      دو سال    چهار سال      هفت سال     ده سال    بیست سالش شده

اون بزرگ شده منم بزرگ شدم

من همه ی شکلاتهامو خوردم اون همه ی شکلاتهاشو نگه داشته

اون اومده امشب خداحافظی کنه   می خواد بره

بره اون دور دور ها

می گه می رم اما زود بر می گردم

من که می دونم می ره وبر نمی گرده

یادش رفت شکلات به من بده

من که یادم نرفته

یه شکلات گذاشتم کف دستش گفتم این برای خوردنه

یه شکلات هم گذاشتم کف اون دستش        این هم آخرین شکلات برای صندوق کوچیکت

یادش رفته بود که صندوقی داره برای شکلاتهاش ،هردوتا رو خورد

خندیدم 

میدونستم دوستی من تا نداره

میدونستم دوستی اون تا داره ..........مثل همیشه

خوب شد همه ی شکلاتهامو خوردم  اما اون هیچ کدومشو نخورده

حالا با یه صندوقچه پراز شکلاتهای نخورده چی کار می کنه......

 


نوشته شده در سه شنبه 87/8/21ساعت 4:7 عصر توسط شیدا نظرات ( ) |

بی کلام بیاموز

بی منت انجام بده

بی ادعا پی انداز

بی چیرگی راهبر باش

فضیلت راستین این است

                               دائو

اگر احساس می کنید از هر حیث باسایر مردم جهان تفاوتی ندارید از خود بپرسید اکنون چه چیزی را باید به جهان وجهانیان عرضه کنیم      وین دایر

 

هیچ کاری را نیمه رها نکن اشتباه بهتر از تلا ش نیمه کاره است

                                                                             بودا

ارادت حقیقی نسبت به خداوند عبارتست از :قبول یکسان وبی تفاوت شادی ودرد

                                                                           سای بابا

اگر کارت را دوست بداری هرروز برایت تعطیلات است

                                                                   فرانک تایگر

اگر شما بپذیرید که سرشت وطبیعت شما چنین است راه هر گونه رشد وتحول را بر خود بسته اید

                                                                                                                 وین دایر

اگر کاری همیشه به یک شیوه انجام گیرد پیشرفت ورشد غیر ممکن خواهد بود

                                                                                                وین دایر

نا شکیبایی در برابر سختی ها -خطاست -چرا که نه تنها از مشقت آن نمی کاهد که درد ورنج را نیز افزون می کند

                                                                                                                       بودا

کسی که به سیمای غم نگاه نکرده سیما ی شادمانی را هرگز نمی بیند

                                                                                  جبران خلیل جبران

هنگامی که شادمانی یا اندوهتان بزرگتر شود دنیا کوچکتر می شود

                                                                  جبران خلیل جبران                                                                                                                                                 خوار شمردن دیگران آسان است خوار شمردن خود کاری بس دشوار                                                 

                                                                             لورد پیتر بروف

                                                                                                                                                                                                                                            هر کس نقاش وپیکره ساز زندگی خویش است

                                                    سینت جان چری

عرض زندگی مهم است نه طول آن

                                                پابیلیوس سیروس

بدون اشتباه تجربه به دست نمی آید وبدون تجربه دانایی

                                              استانلی گلد اشتاین

تنها چیزی که در این جهان ثابت است تغییراست

                                            روژه فوکالد

یافتن راهی برای ساده زیستن پیچیده ترین کار برای انسان امروز است

                                                                                 هنری کانتری

اولین قدم برای رسیدن به جایی این است که نخواهید جایی که هستید بایستید

                                                                                پونت مورگان

در بخشش مردم آسان گیر ودر بخشش خود سختگیر باش

                                                                          

عقب ماندن عیب نیست عدم تلا ش برای پیشرفت عیب است

                                                                       عزیز امامی

دشمنی کسی رادر دل راه مده که تو را همیشه غمگین سازد

                                                                     ارسطو

در دنیا کسی موفق می شود که به انتظار دیگران ننشیند

                                                                   شیللر

هیچ ثروتی همچون تندرستی وهیچ نعمتی همچون شاد زیستن ودلخوشی نیست

                                                                              لقمان

با استفاده از هر چه که دارید به غنی ترین شکل ممکن زندگی کنید

                                                                             کاترین پاندر

شنیدن هنر است تا وقتی چیزی برای شنیدن هست سکوت کن بشنو ویاد بگیر

                                                                             فیثاغورث

زندگی شما زمانی بهتر می شود که خودتان بهتر شوید

                                                                تریسی

در عرصه ی گیتی بد وجود ندارد مگر این که شما چیزی را بد بدانید

                                                                  وین دایر

خوبی تنها سرمایه گذاری است که شکست ندارد

                                                            تورئو

هر کس باید در خاطر خود گورستانی برای دفن کردن اشتباهات دوستان خود داشته باشد

                                                                                                              هانری وارد

هر آنچه را که برای خود نگه می داری از دست می دهی وهر آنچه راکه می بخشی برای همیشه نگه می داری

                                                                                                                       اکسل مونت

برای خوشبخت زیستن باید موقعیت های مناسب ایجاد کنیم نه آن که در انتظار آن باشیم

                                                                                                              بیگن

کوشیدن جستن یافتن وهرگز تسلیم نشدن راز موفقیت است

                                                                      کارلایل

هر شری چاره ای دارد مگر حماقت

                                     جبران خلیل                                                                                                                                                                                                                                                                          تا به حرفهای  قشنگی که می زنی عمل نکنی هیچ کس به تو اعتماد نخواهد کرد

                                                                                           دهاما پارا

به همگان عشق بورزید به افراد کمی اعتماد کنیدوبه هیچ کس بدی نکنید

                                                                                        شکسپیر

دوستی مسئولیتی شیرین است نه یک فرصت

                                                       جبران خلیل جبران

تلخ ترین چیز در اندوه امروزمان خاطره شادمانی دیروزمان است

                                                                             جبران خلیل جبران

استعداد شگرف بدون اراده ی آهنین معنی ومفهومی ندارد

                                                                           بالزاک

طبیعت تنها کتابی است که تمام صفحاتش پر معنی اند

                                                                    گوته

همنشین خوب از تنهایی برتر است وتنهایی از همنشین بد بهتر

 

سخاوت آن است که بیش از توان خویش ببخشی وعزت نفس آن است که کمتر از نیاز خویش بگیری

                                                                                                                         جبران خلیل جبران

برای کسی که آهسته وپیوسته می رود هیچ راهی دور نیست

                                                                           دولابردیر

احساس ایمنی وشادمانی حاصل ایمان کامل به خداست

                                                                     اسکاول یشن

 

” هرگز کسی که استعداد خوبی در تایپ کردن دارد پروفسور  نخواهد شد!!!”  . لوسی اسمیت

” زندگی آنقدر کوتاه است که بعضی ها فقط میرسند کارهای ضروری خود راانجام دهند!!!”  . فرد هند فاین

” بدی را با عدالت پاسخ دهید، مهربانی را با مهربانی”  . کنفوسیوس

” در پشت هیچ در بسته ای ننشینید  تا روزی باز شود . راه کار دیگری جستجو کنید  و اگر نیافتید همان در را بشکنید”  . ارد بزرگ

” اگر قرار است  انسان روزی تعادل روحی خود را   از دست بدهد و بشکند بهتر آن است که در جوانی باشد چرا که  بعد از آن  محکمتر وقدرتمند تر زندگی خواهیم کرد!”  . آرید هالاند

” زندگی کردن چون مجموعه ای ست از لایه های زیرین یک سازنده گی عاشقانه ایست که دوباره و دوباره در طول زندگی بازسازی می شود اینرا زمانی باور می کنی که آنرا امتحان کرده باشی!!!”  . بیورنست یئرن

” انسان آن چیزی خواهد شد که خود باور دارد!”  . أودنه ساندروُل

” هر چیزی که بیرون از محدوده آبرو باشد جز شکست وتباهی نتیجه ای نخواهد داشت!!”  . سامر سومروم

” اگر می خواهی بزرگ شوی ، از کردار نیک دیگران فراوان یاد کن”  . ارد بزرگ

” پیروزی آن نیست که هرگز زمین نخوری، آنست که بعد از هر زمین خوردنی برخیزی”  . مهاتما گاندی

” از ابرانسان است که انسان های برتر دلگرمی و شجاعت می گیرند”  . فردریش نیچه

” رنجدیده ! اگر بکوشی تا چیزی از مال خویش را به مردم بذل کنی بی تردید رستگاری”  . جبران خلیل جبران

” برای کوبیدن یک حقیقت ، خوب به آن حمله مکن ، بد از آن دفاع کن”  . علی شریعتی

” اولین درسی که والدین باید به فرزندان خود بیاموزند، صداقت است”  . شوپنهاور

” چون دل راست اندیش و زبان راستگو باشد در کاستی و نادرستی بسته می شود”  . بزرگمهر

” بدون باختن برنده نمی شوی”  . مثل روسی

” انسان فرزند کار و زحمت خویش است”  . داروین

” مردم پست و دون همانند سراب مانند که چون کمی به آنان نزدیک شوی به زودی پستی و ناچیزی خود را بر تو آشکار سازند”  . گوته

” در همه چیز همه چیز  هست!!!”  . ضرب المثل فرانسوی

” اینکه من چیزهائی خوبی آموختم که هیچ جوابی برآن پیدا نمی شود!”  . هلگه توُروُند

” بهترین چیزهائی که همیشه منظور من بوده است, آرزو می کردم که مد نظرم نبود!!!”  . فرانس ویندر بررگ

” وسرانجام اینکه من از حماقت های خود در زندگی پخته شده ام!”  . الینُور فلور

 


نوشته شده در دوشنبه 87/8/13ساعت 11:7 صبح توسط شیدا نظرات ( ) |

کنار برکه ی دلم نشستم ونیامدی

                        دوباره در سکوت خود شکستم ونیامدی

سئوال کردم از خدا نشان خانه ی تو را

                       سکوت کرد ودر سکوت

                                    شکستم ونیامدی

 

وقتی دلتنگ شدی به یاد بیار کسی رو که خیلی دوستت داره

وقتی ناامید شدی به یاد بیا رکسی رو که تنها امیدش تویی

وقتی پر از سکوت شدی به یاد بیارکسی رو که به صدات محتاجه

وقتی دلت خواست بشکنه به یاد بیار کسی رو که توی دلت یه کلبه ساخته

وقتی چشمات تهی از تصویر شد به یاد بیار کسی رو که حتی توی عکسش بهت لبخند میزنه

                   وقتی چشمات تهی از تصویر شد به یاد بیار کسی رو که حتی توی عکسش بهت لبخند میزنه

                                     وقتی چشمات تهی از تصویر شد به یاد بیار کسی رو که حتی توی عکسش بهت لبخند میزنه


نوشته شده در دوشنبه 87/8/13ساعت 10:8 صبح توسط شیدا نظرات ( ) |

سهم ما از زندگی از این دیار

         کوله باری از سکوت لحظه هاست

سردی این لحظه های بی صدا

         خالی از یک جرعه آب ویک نفس از این هواست

می رویم در کوچه ی متروک مرگ

          زنده بودن.....زندگی کردن کجاست

             زندگی فقط یه فرضه مهربونم


نوشته شده در یکشنبه 87/8/12ساعت 9:19 عصر توسط شیدا نظرات ( ) |

تو مرا می فهمی

من تورا می خواهم

وهمین ساده ترین قصه ی یک انسان است

تو مرا می خوانی

من تو را ناب ترین شعر زمان می دانم

وتو هم می دانی

تا ابد در دل من می مانی


نوشته شده در یکشنبه 87/8/12ساعت 9:7 عصر توسط شیدا نظرات ( ) |

در خواب ناز بودم شبی

                   دیدم کسی در می زند

در را گشودم روی او

                  دیدم غم است در می زند

ای دوستان بی وفا

                 از غم بیاموزید وفا

غم با آن همه بیگانگی

                هر شب به من سر می زند


نوشته شده در یکشنبه 87/8/12ساعت 9:1 عصر توسط شیدا نظرات ( ) |

عادت همه چیز را ویران می کند وای بر روزی که چیزی -حتی عشق -عادتمان شود...

عاشق کم است وسخن عاشقانه فراوان دیگر سخن گفتن عاشقانه دلیل عشق نیستوآواز عاشقانه خواندن ،دلیل عاشق بودن ولی ای دوست تو نگاه عاشقانه ات را عاشقانه نگهدار

وکلام ساده ی عاشقانه ات را خالصانه بگو همیشه به یاد داشته باش شب عشق در کنار عشق بوده است

 

 


نوشته شده در یکشنبه 87/8/12ساعت 8:57 عصر توسط شیدا نظرات ( ) |

تو بیا

 اگر از ظلمت ره می ترسی

چلچراغ نگهم را به تو خواهم بخشید

روشنایی های تنم را که نشان سحرند

به تو خواهم بخشید

اگر از دوری ره می ترسی

دستهایم را که پلی بر روی زمان می بندند

به تو خواهم بخشید

اگر از تنگی چشم دگران

اگر از حرف کسان می ترسی

من جدا از دگران به تو خواهم پیوست

خویشتن رادر تو گم خواهم کرد

واگر

ترس تو از خویشتن است

من تو را در رگ وهستی خویش ودر همه ی ذرات وجودم

که پر از خواهش توست

من وفا وتمامی دل عاشق خود را بی بهانه به تو خواهم بخشید

تا تو از من باشی

تو بیا

تو بیا که اگر آمدنت دیر شود

واگر آمدنت قصه ی پوچی باشد

من تو را ای همه ی خوبی ها

تا دم مرگ نخواهم بخشید


نوشته شده در یکشنبه 87/8/12ساعت 8:40 عصر توسط شیدا نظرات ( ) |

<      1   2   3   4      >

Design By : mysali.com