سفارش تبلیغ
صبا ویژن

محبت

سهم ما از زندگی از این دیار

         کوله باری از سکوت لحظه هاست

سردی این لحظه های بی صدا

         خالی از یک جرعه آب ویک نفس از این هواست

می رویم در کوچه ی متروک مرگ

          زنده بودن.....زندگی کردن کجاست

             زندگی فقط یه فرضه مهربونم


نوشته شده در یکشنبه 87/8/12ساعت 9:19 عصر توسط شیدا نظرات ( ) |

نمایش تصویر در وضیعت عادی                                                                                                                                                         

بر سنگ قبر من بنویسید خسته بوداهل زمین نبود نمازش شکسته بود

بر سنگ قبر من بنویسید پاک بود چشمان او که دائما از اشک شسته بود

بر سنگ قبر من بنویسید این درخت عمری برای هر تیر وتیشه ای دسته بود

بر سنگ قبر من بنویسید عمری پشت دری که باز نمی شد مانده بود

 

دیروز به دیدنم آمده بودی با یه دسته گل سرخ نگاهی مهربان همان نگاهی که سالها آرزویش را داشتم وتو از من دریغ می کردی گریه کردی وگفتی دلم برایت تنگ شده است ومن فقط نگاهت کردم وقتی رفتی اشک هایت سنگ قبرم را خیس کرده بود....

 

مرده آن نیست که در خاک سیاه دفن شود

                مرده آن است که از خاطر تو با همه ی خاطره ها محو شود


نوشته شده در یکشنبه 87/8/12ساعت 7:57 عصر توسط شیدا نظرات ( ) |

هرانسانی که به دنیا می آید برای یافتن گمشده ای می آید که رسالت اوست من هم چیزی راگم کرده بودم که نمیدانستم چیست بارها وبارهااتفاق می افتاد که احساس می کردم آن رایافته ام زمانی در لذت های حقیقی وناحقیقی ام زمانی در نوشتن هایم زمانی درآموختن علم زمانی در جسارتم برای بد بودن زمانی درشعر وزمانی درتو....


نوشته شده در شنبه 87/8/11ساعت 7:0 عصر توسط شیدا نظرات ( ) |

خدایا کمکم کن عاشقانه ترین نگاه ها رادرچشمانش بریزم خدایاکمکم کن تادربعدعشق اوبهترین وشیرین ترین باشم

به من کمک کن تا سرودن عشق رابه هنگام طلوع آفتاب هربام برلبانش جاری سازم ورازعشق رادرگوشش سردهم

خداوندا اورانگهدارکه من به عشق اوزنده ام


نوشته شده در پنج شنبه 87/8/9ساعت 9:44 عصر توسط شیدا نظرات ( ) |

 

نور رادر سیاهی ام ببین

                فانوس رادر سرمای حضورم لمس کن

                                                        رود رابرخشکی کویرتجسم کن

                                                                                       آغاز رادرختم روانم جستجوکن

   ورویارادر بیداری ام بیفشان

 

   هنگامی که دری از خوشبختی به روی ما بسته می شوددر دیگری باز می شود ولی مااغلب چنان به در بسته چشم می دوزیم که درهای باز رانمی بینیم

گفتی چوخورشیدزنم سوی توپر

                       چون ماه شبی میکنم از پنجره سر

                                                 اندوه که خورشیدشدی تنگ غروب

                                                                                      افسوس که مهتاب شدی وقت سحر

آن شب که دلی بودبه می خانه نشستیم               آن توبه ی صدساله به پیمانه شکستیم

ازآتش دوزخ نهراسیدیم که آن شب                         ماتوبه شکستیم ولی دل نشکستیم

اگرچشمان من دریاست

              تویی فانوس تویی شبهاش

اگر حرفی زدم ازگل

              بدون که این تویی معناش

چقدر سخته....

چقدرسخته توی چشمای کسی که تمام عشقتوازت دزدیدزل بزنی وبه جای این که لبریز ازکینه ونفرت بشی حس کنی که هنوزم دوستش داری ...

جقدرسخته که دلت بخوادبازبه دیواری تکیه بدی که یه بارزیرآوارغرورش همه وجودت له شده....

چقدرسخته توخیالت ساعتهاباهاش حرف بزنی اماوقتی دیدیش هیچ چیز به جزسلام نتونی بهش بگی...

چقدرسخته وقتی پشتت بهشه دونه های اشک گونه هات روخیس کنه امامجبورباشی بخندی تانفهمه که هنوزم دوستش داری...

چقدرسخته گل آرزوهاتو توی باغ دیگری ببینی وهزاربارتوی خودت بشکنی آروم زیرلب بگی         گل من باغچه ی نومبارک


نوشته شده در پنج شنبه 87/8/9ساعت 9:0 عصر توسط شیدا نظرات ( ) |


Design By : mysali.com